Katarzyna Bonda najpopularniejsza polska autorka kryminałów

Kim jest Katarzyna Bonda

Katarzyna Bonda ta, która mówi o sobie dziewczyna z Hajnówki, a przez Zygmunta Miłoszewskiego zostaje nazwana „królową polskiego kryminału” to bez wątpienia najpopularniejsza i najpoczytniejsza polska autorka powieści kryminalnych. Bonda tworzy gatunek kryminału, w którym nie liczy się kto zabił, ale dlaczego. Powieści autorki to wielowątkowe dzieła, pełne szczegółowych opisów, które dzięki dogłębnemu reserchowi robionemu przez samą autorkę wydają się być niebywale realne, a co najmniej prawdopodobne. Pisarka mająca białoruskie korzenie zdobyła doświadczenie w zbieraniu dokumentacji, pracując jako dziennikarka relacjonująca najgłośniejsze polskie sprawy sądowe ze zbrodni popełnionych w afekcie. Popularność  i poczytność przyniosły Katarzynie Bondzie dwie serie powieści kryminalnych, w których jako pierwsza w Polsce wykorzystała i spopularyzowała zawód policyjnego profilera.

Autorka na swoich profilach społecznościowych ogłosiła otwarcie jeszcze w tym roku nowego cyklu powieści. Pierwsza książka z serii „Wiara” ukarze się 31 października i będzie nosiła tytuł „Miłość leczy rany”.

Sasza Załuska i Hubert Meyer

Największą sławę przyniosła Katarzynie Bondzie seria książek o utalentowanej profilerce Saszy Załuskiej. Cykl przygód Saszy nosi tytuł Tetralogia Kryminalna „Cztery żywioły Saszy Załuskiej”, a w jego skład wchodzą książki:

  • „Pochłaniacz” (powietrze)
  • „Okularnik” (ziemia)
  • „Lampiony” (ogień)
  • „Czerwony pająk” (woda)

Sasza Załuska to najlepsza profilerka w polskim kryminale, która tworzy dla policji portrety psychologiczne morderców. Stwarzając postać Saszy, Bonda wzorowała się na autentycznej brytyjskiej profilerce pracującej dla Międzynarodowego Centrum Badań Psychologii Śledczej w Huddersfield. Książki z tej serii przypadną do gustu osobom lubiącym klimat grozy i opasłe tomiska.

Jeszcze jedną propozycją czytelniczą w kategorii seria, a jednocześnie debiutem autorki jest cykl książek o psychologu policyjnym Hubercie Meyerze, którego pierwowzorem jest pierwszy polski profiler policyjny Bogdan Lach z Katowic. Na ten cykl składają się trzy książki:

  • „Sprawa Niny Frank”
  • „Tylko martwi nie kłamią”
  • „Florystka”

Katarzyna Bonda i reportaże 

Katarzyna Bonda to nie tylko pisarka, autorka poczytnych i znanych serii kryminalnych, to również reportażystka. Czerpiąc z doświadczenia, które zdobyła pracując jako dziennikarka sądowa stworzyła dwa reportaże. Pierwszy to książka „Polskie morderczynie” – reportaż śledczy o zbrodniach polskich kobiet, natomiast drugi to reportaż ” Zbrodnia niedoskonała” napisany we współpracy z Bogdanem Lachem, gdzie opierając się na faktach udowadniają, że nie ma zbrodni doskonałej.

A o tym, że pisać każdy może, bo to rzemiosło, którego można się nauczyć udowadnia w książce „Maszyna do pisania”.

 

Victor Hugo

Urodzony w 1802 roku we Francji Victor Hugo należy do najwybitniejszych pisarzy francuskich epoki romantyzmu, a jego najsłynniejsze dzieło, trzytomowa powieść „Nędznicy”, zalicza się do klasyki literatury światowej.

Hugo był nie tylko pisarzem i poetą, lecz także osobą aktywnie uczestniczącą w życiu społecznym i politycznym ówczesnej Francji. Udzielał poparcia rewolucjonistom w lipcu 1830 roku, a także brał czynny udział w rewolucji w 1848. Jego zaangażowanie w sytuację polityczną sprawiło, że spędził poza granicami kraju prawie dwadzieścia lat na dobrowolnym wygnaniu.

Nędznicy

Hugo, jako autor zaangażowany społecznie, pisał w oparciu o własne doświadczenia i poglądy. W „Nędznikach” opowiada historię zbiegłego galernika, Jeana Valjeana, skazanego za kradzież chleba dla głodującej rodziny. Jego tropem podąża nieustępliwy inspektor Javert. Napisana przepięknym, bogatym językiem powieść zabiera czytelnika w podróż przez dziewiętnastowieczną Francję, wprost do dzielnic biedoty i nędzy. Daje tym samym wyraz swojej sympatii wobec cierpiącego ludu. Hugo opisuje świat ubogich mieszczan, więźniów, a swym bohaterem czyni człowieka o mrocznej przeszłości, jednak wciąż poszukującego odkupienia.

Historia dzwonnika

Motyw otrzymywania drugiej szansy przewija się często na kartach jego powieści, podobnie jak motywy zdrady, chciwości i niesprawiedliwości społecznej. Trudne tematy pisarz poruszył także w jednym ze swoich najsłynniejszych dzieł, „Katedrze Marii Panny w Paryżu”, lepiej znanej pod tytułem „Dzwonnik z Notre Dame”. Bohaterem jest Quasimodo, garbaty i brzydki wyrzutek, zamieszkujący samotnie monumentalną paryską katedrę. Mimo odstręczającej fizjonomii, jest dobry i łagodny. Zakochuje się w należącej do prześladowanych Cygan Esmeraldzie.

W historii dzwonnika z Notre Dame Hugo nie boi się poruszać tematu wyobcowania, alienacji niedostosowanej jednostki, szkodliwych stereotypów czy niezdrowego pożądania. Jako świetny znawca psychiki ludzkiej, kreauje swoje postaci w taki sposób, by czytelnik mógł je zrozumieć, a nawet się z nimi utożsamiać. Powieść stała się niezwykle popularna, kilkukrotnie przeniesiono ją na srebrny ekran, jednakże, co ciekawe, tuż po premierze spotkała się z ostrym potępieniem ze strony Kościoła, który w 1834 roku umieścił ją w indeksie ksiąg zakazanych.

Prócz powieści, Hugo pisał także dramaty, z których największą popularność zyskały „Ruy Blasa”, „Marion Delorme” oraz „Hernani”. Jego dzieła były wielokrotnie ekranizowane, a filmy cieszą się do tej pory sporym zainteresowaniem zarówno fanów twórczości francuskiego pisarza, jak i osób, które swą przygodę z dziełami autora „Nędzników” zaczynają właśnie od ekranizacji.

Mistrz realizmu magicznego – G. G. Marquez

Gabriel Garcia Marquez urodził się w  1927 r., zmarł natomiast w 2014, pozostawiając po sobie bogatą spuściznę literacką. Marquez należy do prekursorów realizmu magicznego. To słynny kolumbijski pisarz, znany z takich utworów jak „Miłość w czasach zarazy”, „Generał w labiryncie” czy „Sto lat samotności”. Jego utwory obfitują w refleksje na temat życia, miłości i śmierci, tego, co kieruje losami człowieka. Są napisane obrazowym, bogatym językiem, a świat w nich przedstawiony łączy rzeczywistość znaną autorowi z niezwykłą, fantastyczną aurą.

Miłość, która nigdy nie umiera

„Miłość w czasach zarazy”, jedna z najpopularniejszych powieści Gabriela Garcii Marqueza, opowiada historię niezwykłej miłości, wyczekiwanej przez wiele lat. Florentino Ariza kochał Ferminę Dazę już będąc młodzieńcem, jednak ona, mimo zalotów Arizy, wyszła za doktora Urbino. Jednak, choć czas wciąż płynął, Florentino nie poddał się – pozostał wierny swej ukochanej, nie ożenił się, czekając na wybrankę swego serca. „Miłość w czasach zarazy” to piękna powieść, która nie tylko opisuje dzieje relacji dwojga ludzi, zmieniające się na przestrzeni lat, ale przede wszystkim ukazuje niezwykłą siłę miłości, której nie może pokonać czas, odległość ani przeciwności losu. Powieść została zekranizowana.

Ród skazany na samotność

Choć „Miłość w czasach zarazy” bez wątpienia można zaliczyć do kanonu literatury światowej, nie jest to najgłośniejsza powieść Marqueza – za jego najwybitniejsze dzieło uważa się „Sto lat samotności”. To powieść, która powstawała przez 20 lat – autor nawiązał w niej do historii ze swojego dzieciństwa, przedstawiając dzieje rodu Buendiów. W „Stu latach samotności” zostały opisane losy sześciu pokoleń, szczególną uwagę autor poświęcił zaś fatum ciążącemu nad rodziną – wszyscy są skazani na samotność. Doprowadza do tego ich wiara w przesądy i niezdolność do miłości. Wyjątkową cechą powieści są liczne nawiązania do Biblii poprzez pararelne sytuacje i zwrócenie uwagi na często marginalizowane problemy ludzkie. Nie można też nie wspomnieć o fantastycznym nastroju utworu, starannym zaplanowaniu fabuły i licznych detalach, zmieniających powieść w arcydzieło literatury światowej.

Warto zapoznać się z twórczością Marqueza, nie tylko ze względu na kunszt pisarski artysty, ale także niezwykłość wykreowanego przez niego świata. Kolumbijski pisarz jest na tyle docenianą postacią literackiego świata, że w 1982 r. otrzymał Nagrodę Nobla za całokształt twórczości. Jego powieści i opowiadania mogą zainteresować przede wszystkim miłośników beletrystyki i realizmu magicznego oraz literatury iberoamerykańskiej.